sábado, 28 de noviembre de 2009

Mimo

Quiero que seas un títere en mis manos. Que tu maldita vida cuelgue de los jirones de tu alma y obedezca a cada tirón de mis dientes. Que no seas más que un bufón, quien, viendo desteñido su tétrico traje, vea caer el telón de su fracaso. Que tu guión a mis oídos es ridículo. Empezaste por el final, anticipando la muerte del héroe, pero eres tu quien se hunde... Blasfemo patán. Cavaste mi tumba y ahora es tu nombre el que adorna la lápida.

4 comentarios:

  1. Uuuh, que mal rollito... A prori pareixia un esclau, però ha acabat molt mal!

    ResponderEliminar
  2. Jajaja! Quan el vaig escriure, aket estiu, no el vaig publicar pk em pareixia massa heavy per penjar-lo... però rellegint-lo em pareixia massa bo por no fer-ho!
    No t'asustis... no és una amenaça... simplement és una advertència! xDD

    ResponderEliminar
  3. Hala! a saco! com toca amb determinades persones... i conicidisc amb això de massa bo per a no fer-ho, jejejeje. I m'agrada molt el nou aspecte del blog. Un besot, xata

    ResponderEliminar
  4. Aiiiiii! Moltes grasis! Ja li feia falta algún canvi...
    Saps que no som una versona vengativa, però hi ha gent a sa que no puc evitar fuardar-li rencor. A més, tots dos sabem que ses coses cauen pes seu propi pes...
    Un bes gegant!

    ResponderEliminar