miércoles, 29 de septiembre de 2010

Dieta mediterránea.




Todo acaba. Ese suministro de calor en vena diario, la sensación de haberse comido un gato, a la vez que creerse faquir y andar sobre carbones 8 horas cada día, horas extra en negro.
Con las hojas secas del otoño, vuelve la rutina del amarillo de la paleta del eterno pintor.
Que no hay más remedio que tomar nuevas sendas, y handar con pies de ceniza, despacito. No llegaremos, pues.

Y ahora... Fíjate, que me entran ganas de tirar las llaves a la basura, porque, ya ves, ¿de qué me va a servir a mí abrir puertas si no te vas a abrir de piernas? Que cuando me arrebatan el derecho de pernada le soltaría mil patadas a esta mañana... ¡Y que mañana no te encuentre bajo mi cama!

¡Y todo por un beso!
Por lo mismo Judas recibió 30 monedas.

Pero da igual, no pienso en el futuro, mi sueldo me lo gasto en derretir la madrugada en mis labios arañándole unas cuantas horas al mañana, en espirales de libros y melodías de órgano cayendo del cielo a mi ombligo, en retener tu aliento suicida en un pequeño relicario de altar.

Porque al final té esperaré, con el viento y el frío desgarrándome la cara. Y ya con la sonrisa ajada, te veré llegar, tarde, como siempre.

¿Quedará alguna oportunidad para nosotros?



Tot acaba, i un moment donat un es dóna compte de que arriba massa tard per certes coses. Sa meua vida és un caos i es meus sentiments funcionen com un rellotge de paret. I jo em perd. Comença una nova etapa, i reprenc aquesta iniciativa a la vegada que esper que es nous camins que estic començant a descobrir, em proporcionin s'oportunitat de distreure'm, d'obrir-me i de sentirme en harmonia amb jo mateixa.

*Imatge: Cala Sant Viecent, 60'. Robada a www.calasantvicent.com

5 comentarios:

  1. Aquesta vegada no seré jo qui et sorprengui sinó al revés del tot; ben sorprès és com m'ha deixat aquesta entrada.

    És tan sincer aquest escrit... És important, bàsic i fonamental ser capaç de tancar una etapa per construir-ne una de nova.

    Em tendràs a prop i lluny, com sempre fins ara, en les etapes futures?

    ResponderEliminar
  2. es tot el text teu!?

    me agrada! jajaja

    et trobe a faltar! un bes enorme! ^^

    ResponderEliminar
  3. Mío, mío, como si lo hubiera parido! xD

    tenim que parlar!! :P

    Un bes gegant amor!!

    ResponderEliminar
  4. m'encanta! m'encanta moolt, moolt!! sempre enveje les coses que escriuen els altres! pense que son tan ben parides que dius!

    sempre em de parlar amore! sempree...cafe al madona i un piti d'arrere d'un altre! seria genial! besets!

    ResponderEliminar